استرس زمانی رخ می دهد که با یک موقعیت جدید، غیرقابل پیش بینی یا تهدید کننده مواجه می شوید و نمی دانید که آیا می توانید آن را با موفقیت مدیریت کنید یا خیر. (دکتر کارمل چوی، روانشناس بالینی و استادیار مرکز روانپزشکی هاروارد)
وقتی از نظر جسمی یا روحی تحت استرس هستید، بدن شما وارد حالت جنگ یا گریز می شود. کورتیزول به سرعت در سیستم شما نفوذ می کند و به بدن شما سیگنال می دهد که گلوکز آزاد کند. گلوکز به نوبه خود انرژی عضلات شما را تامین می کند، بنابراین بهتر است برای مقابله با تهدید یا فرار آماده شوید. در طول این عجله کورتیزول، ضربان قلب شما ممکن است افزایش یابد، تنفس شما ممکن است تند شود و ممکن است احساس سرگیجه یا حالت تهوع داشته باشید.
اگر واقعاً نیاز به مبارزه یا فرار از یک موقعیت را داشتید، پس از پایان درگیری، سطح کورتیزول شما کاهش مییابد. با این حال، هنگامی که به طور مزمن استرس دارید، این سطوح بالا می مانند.
و ماندن در آن حالت بالا خوب نیست زیرا سطوح بالای کورتیزول می تواند شرایط سلامتی مانند بیماری های قلبی عروقی، دیابت و مشکلات مزمن گوارشی را تشدید کند. استرس همچنین می تواند باعث اضطراب، تحریک پذیری، بد خوابی، سوء مصرف مواد، بی اعتمادی یا نگرانی مزمن و غیره شود یا به آن کمک کند.
inesbazdar/Adobe Stock
خوشبختانه راه های زیادی برای مبارزه با استرس وجود دارد. سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که برنامه روزانه خود را حفظ کنید، زیاد بخوابید، غذاهای سالم بخورید، و زمان خود را برای دنبال کردن اخبار یا مشارکت در رسانه های اجتماعی محدود کنید . همچنین به برقراری ارتباط با دیگران و به کارگیری شیوه های آرام بخش مانند مدیتیشن و تنفس عمیق کمک می کند . با این حال، یکی از موفق ترین ابزارها، فعالیت بدنی است.
ورزش برای مدیریت استرس روانی به طور قابل توجهی مؤثر است. "ورزش چیزی که باعث استرس می شود را از بین نمی برد، اما می تواند خلق و خو را تقویت کند، تنش را کاهش دهد و خواب را بهبود بخشد - که همه اینها تحت تاثیر استرس هستند - و در نهایت این می تواند به افراد کمک کند تا با چالش های خود به شیوه ای متعادل تر برخورد کنند."
مطالعات متعددی تأثیر مثبت ورزش بر استرس را تأیید می کند. به عنوان مثال، در مطالعه ای که در Advances in Experimental Medicine and Biology منتشر شده است، فعالیت بدنی و به ویژه ورزش به طور قابل توجهی علائم اضطراب را کاهش داده است . به طور مشابه، یک مطالعه Frontiers in Psychology روی دانشجویان دانشگاه نشان داد که انجام منظم تمرینات هوازی با شدت کم تا متوسط به مدت شش هفته به کاهش علائم افسردگی و استرس درک شده آنها کمک می کند.
دلیل موثر بودن ورزش در از بین بردن استرس نسبتاً ساده است. ورزش باعث می شود بدن شما اندورفین بیشتری تولید کند که انتقال دهنده های عصبی هستند که خلق و خوی شما را تقویت می کنند. حرکت همچنین با افزایش سطح هورمون استرس کورتیزول مبارزه می کند و جریان خون را بهبود می بخشد.
چه نوع ورزش هایی بهترین هستند؟ در حالی که مطالعات نشان میدهد ورزشهای هوازی، مانند شنا، دویدن، رقصیدن و بوکس، ممکن است در دریافت اندورفینهای تقویتکننده خلقوخو که به سرعت وارد بدن شما میشوند، مؤثرتر باشند، اشکال ملایمتر فعالیت بدنی نیز مؤثر هستند. به یوگا، تمرینات قدرتی و پیاده روی فکر کنید.
از آنجایی که مشارکت اجتماعی یک عامل محافظتی قوی برای سلامت روان مثبت است، چوی ورزش کردن با دیگران را تشویق می کند. مطالعات همچنین نشان داده اند که بیرون رفتن در طبیعت خلق و خوی شما را تقویت می کند، بنابراین ورزش کردن در خارج از منزل با دوستان ممکن است مزایای بیشتری داشته باشد.
دانشمندان به بررسی ارتباط بین استرس و فعالیت بدنی ادامه می دهند. یک مطالعه کوچک که اخیراً منتشر شده است نشان می دهد که ترکیب تمرکز حواس و فعالیت بدنی می تواند خواب را بهبود بخشد و به تنظیم احساسات بیشتر از هر یک به تنهایی کمک کند. او همچنین هشدار داد که مردم باید مراقب باشند که در ورزش زیاده روی نکنند یا به طور انحصاری برای مقابله با چالش ها به آن تکیه نکنند. انجام این کار می تواند نتیجه معکوس داشته باشد و استرس بیشتری ایجاد کند.
مجله ارم بلاگ